δίληπτος

ο (Μ δίληπτος, -ον)

νεοελλ.

το αρσ. ως ουσ. ζωολ. ο δίληπτος

γένος τραχηλιδών πρωτόζωων

μσν.

αυτός που μπορεί να εκληφθεί με δύο διαφορετικές σημασίες, διφορούμενος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < δι-* + -ληπτός < λαμβάνω (πρβλ. εύληπτος, δύσληπτος)].